Saiyaara Movie Review: Ahaan Panday, Aneet Padda’s Chemistry
મુંબઈમાં રિલીઝ થયેલી મોહિત સુરીની નવી ફિલ્મ ‘સૈયારા’માં યંગ એક્ટર અહાન પાંડે અને નવીન અભિનેત્રી અનીત પડ્ડા મુખ્ય ભૂમિકામાં છે. ફિલ્મ એક જાણીતી, પણ હંમેશાં અસરકારક લાગતી પ્રેમકહાણી રજૂ કરે છે – જ્યાં બે અલગ દુનિયાના લોકો મળી આવે છે, પ્રેમમાં પડે છે, પરંતુ સંજોગો તેમને અલગ કરી દે છે.
મોહિત સુરી પોતાની રોમેન્ટિક ટ્રેજેડી શૈલી માટે જાણીતા છે, અને અહીં પણ તેમણે પ્રેમ અને વેદનાના તત્વોને સંગીત અને દૃશ્ય સૌંદર્ય દ્વારા ઊંડાણ આપ્યું છે. લેહ-લદ્દાખના પર્વતો, સમુદ્ર કિનારા અને ઘાટ રસ્તાઓની પૃષ્ઠભૂમિમાં ફિલ્મ દ્રશ્યપટની દૃષ્ટિએ મોહક છે.
સંગીત ફિલ્મનું સૌથી મોટું પલ્લું છે. “મૌન સંગ” અને “ચલું હું તારા સુધી” જેવી ધીમી મીઠી ધૂનવાળા ગીતો દર્શકોના દિલમાં વસે છે. નવા ચહેરાઓની તાજગી અને નિર્દેશનની નમ્રતાથી ‘સૈયારા’ એક ભાવનાત્મક અનુભવ બને છે.
અહાન પાંડે અને અનીત પડ્ડાની તાજગીભરી કેમેસ્ટ્રી
ફિલ્મમાં અહાન પાંડે ‘અર્યન’ની ભૂમિકામાં નજરે પડે છે. – એક બ્રોકન, ઈન્ટ્રોવર્ટ, અંધકારમય અસ્તિત્વ ધરાવતો યુવાન, જ્યારે અનીત પડ્ડા ‘તારા’ તરીકે ખૂબ પ્રકાશભરેલી, જીવનથી ભરેલી, સ્વતંત્ર યુવતી છે. શરૂઆતથી જ બંનેના સ્વભાવમાં એટલો મોટો ફરક છે કે દર્શકો તરત જ સમજી જાય છે કે આ કહાણીમાં આગળ જઈને કંઈક વિશેષ બનવાનું છે.
અહાનનો અભિનય કોઈ પણ Newcommer તરીકે આશ્ચર્યજનક લાગે. તેણે પીડા, ગુમાવટ અને પ્રેમને શાંતિપૂર્વક વ્યક્ત કર્યો છે. અનીત પણ ખૂબ અસરકારક લાગી છે – ખાસ કરીને જ્યારે તેણી ખુશીથી ઝળકતી હોય છે અને પછી આત્મદ્વંધમાં ફસાયેલી દેખાય છે. બંને વચ્ચેની કેમેસ્ટ્રી ખૂબ જ સ્વાભાવિક લાગે છે અને કેટલાક દ્રશ્યોમાં તો એમને જોઈને નજર હટાવવી મુશ્કેલ થઈ જાય છે.
વાર્તા – નવી પેકિંગમાં જૂની કહાણી
‘સૈયારા’ની વાર્તા નવી લાગવા કરતાં જાણીતી લાગે છે. તેમાં ‘સાત દિવસની પ્રેમકથા’, ‘અશાંતિથી શાંતિ સુધીની યાત્રા’ જેવા ઘણા મૉટિફ્સ છે જે આપણે પહેલાથી જોઈ ચૂક્યા છીએ. મોહિત સુરીએ આ બધા તત્વોને તાજગી આપવાનો પ્રયાસ કર્યો છે, પણ વાર્તા ઘણી વખત એવી બની જાય છે કે તમારું અનુમાન સાચું નીકળે છે.
ફિલ્મના પ્રથમ ભાગમાં પ્રેમ ગાઢ થાય છે – ડ્રાઇવ પર જતાં પાત્રો, કાફેમાં સમય વિતાવતા, ચાંદની રાતે હસતા અને સંગીતમાં ખોવાતા. બીજું અર્ધ ભાગ વધુ ગંભીર છે – જેમાં ટક્કર, તણાવ અને અંતે દુઃખદ વિયોગ છે. છતાં, કેટલીક દ્રશ્યાવલીઓ એવી છે કે જો તે તમને ખૂબ ઊંડે સ્પર્શે નહીં, તો પણ લાગણીશીલ જરૂર લાગે.
અહાન પાંડે ‘અર્યન’ તરીકે છવાઈ જાય છે, જ્યારે અનીત પઢ્ઢા પણ શાંતિ અને તોફાન વચ્ચે ઝોલા ખાતી લાગણીઓને સુંદર રીતે રજૂ કરે છે.
મોહિત સુરીની દિશા – જૂની શૈલી, નવી અભિવ્યક્તિ
મોહિત સુરીની દિશામાં હંમેશા એક વિશેષ લાગણીસભર સ્પર્શ રહે છે. ‘આશિકી 2’, ‘એક વિલેન’ અને ‘કલાકાંટ’ જેવી Previously hits પછી, ‘સૈયારા’ પણ પ્રેમ અને વિયોગના સંવેદનશીલ પળોને લઈને આવે છે. આ ફિલ્મ પણ સંબંધોની ગરમાશ અને દુઃખદ અંતરની વચ્ચે ચાલતી એક યાત્રા છે – જે સુરીની ઓળખ બની ગઈ છે.
ફિલ્મનું દૃશ્યપટ સુંદર રીતે ઊપસી આવે છે. લેહ-લદ્દાખના નિઃસ્તબ્ધ પર્વતો, વાળાંકાવાળા ઘાટ રસ્તા અને ઉદાસી ભરી સમુદ્રકાંઠા – બધું જ મોહિત સુરીના કેમેરા દ્વારા દ્રશ્યપટમાં જીવંત થાય છે. ખાસ કરીને એવા દ્રશ્યો જ્યાં ‘તારા’ એકલાં પર્વતોમાં ઊભી હોય છે – એ ફિલ્મને ભાવનાત્મક ઊંડાણ આપે છે અને પાત્રોના આંતરિક સંઘર્ષને શાબ્દિક કર્યા વિના પ્રગટાવે છે.
સંગીત – ફિલ્મનું સૌથી મજબૂત પલ્લું
‘સૈયારા’નું સંગીત એના ભાવનાત્મક મૂલ્યનો મુખ્ય આધાર છે. મિથૂનના સંગીતનિર્માણમાં અર્જિત સિંહ અને રેખા ભારદ્વાજ જેવા જાણીતા કલાકારોના મીઠા સ્વરો સાથે મળીને એક એવી સુરમય દુનિયા ઊભી થાય છે, જે પાત્રોની લાગણીઓને સ્પષ્ટ અને હળવા હાથે છતી કરે છે.
“મૌન સંગ” અને “ચલું હું તારા સુધી” જેવા ગીતો પહેલેથી જ શ્રોતાઓના મનમાં વસેલા છે અને ખૂબ ઝડપથી પ્લેલિસ્ટમાં સ્થાન મેળવે છે. આ ગીતો માત્ર સંગીત નથી, પણ પ્રેમ, ખોટ અને વેદનાની ભાષા બની જાય છે.
ફિલ્મમાં સંગીતનો ઉપયોગ એટલો અસરકારક છે કે ઘણીવાર એવું લાગે છે કે વાર્તા કરતાં વધુ સંગીત જ પાત્રોની આંતરિક યાત્રા બતાવે છે. બેકગ્રાઉન્ડ સ્કોર પણ દ્રશ્યોની તીવ્રતા અને ભાવનાત્મક ઊંડાણને યોગ્ય રીતે સપોર્ટ કરે છે, ખાસ કરીને જુદાઈ અને યાદોની પળોમાં. ‘સૈયારા’ માટે સંગીત એકજીવન છે.
જુઈએ કે નહીં?
જો તમે મોહિત સુરી સ્ટાઈલની દિલ તોડતી પ્રેમકથાઓના ચાહક છો, અને સંગીતભીની ફિલ્મો પસંદ કરો છો, તો ‘સૈયારા’ તમારું દિલ જીતી શકે છે. જો તમે નવી પાથાંકથાઓ અને અનોખા પ્રેઝન્ટેશનની શોધમાં છો, તો કદાચ આ ફિલ્મ તમને બેસીક લાગી શકે.
છતાં, અહાન પાંડે અને અનીત પડ્ડાની જોડી, મોજૂદ દૃશ્યો અને આશ્ચર્યજનક રીતે લાગતું સંગીત ફિલ્મને જોવાલાયક બનાવે છે.
‘સૈયારા’ એ એક એવી ફિલ્મ છે જ્યાં પ્રેમ જૂના મૂલ્યો સાથે રજૂ થાય છે પણ તેને જીવંત બનાવે છે નવા ચહેરાઓ, સુંદર દૃશ્યાવલીઓ અને ભાવનાત્મક સંગીત. વાર્તા clichéd હોઈ શકે, પણ રજૂઆતમાં એટલો ખરો ભાવ છે કે તમે થોડી ક્ષણો માટે વિલિન, પ્રેમ અને પીડામાં વળી જાઓ.
Read:
